Zespół Cockayne’a (lub zespół Neill-Dingwall – nazwany tak od nazwiska londyńskiego lekarza, który po raz pierwszy opisał schorzenie), jest genetycznym zaburzeniem układu nerwowego. Choroba ta jest dziedziczna w sposób recesywny.
Oznacza to, że aby została przekazana potomstwu, zarówno ojciec, jak i matka, muszą być nosicielami wadliwego genu. Najczęściej w pierwszym roku życia dziecka choroba przebiega bezobjawowo.
Objawy dają o sobie znać dopiero w drugim roku życia. Dziecko ma problemy z poprawnym chodem – porusza się niestabilnie.
Występują również deficyty w rozwoju intelektualnym, które mają tendencję do pogłębiania się. Wśród symptomów wskazuje się także na postępujące opóźnienie neurorozwojowe.
Dziecko stopniowo traci słuch. Ma też charakterystyczny wygląd – niewielką głowę, wychudzoną twarz , zapadnięte oczy; zahamowaniu ulega też wzrost.
U chorych występuje też nadwrażliwi na światło – grożą im poparzenia słoneczne. Osoby dotknięte tą chorobą szybciej się starzeją i żyją krócej.
